رستوران چیست؟

اما کمی صبر کنید؛ چرا که تعریف لغوی رستوران تنها بخشی سطحی از این مفهوم پیچیده را به شما ارائه کرده و هرگز پاسخی کامل برای پرسش‌‌های عمیقی چون «رستوران چیست؟» در بر نخواهد داشت. اما بگذارید به عنوان شروع — و برای آن دسته از خوانندگان که حتی با تعریف لغوی رستوران نیز آشنایی ندارند — تعریف موجود در ویکی‌پدیا را بیان کنیم : غذاخوری یا رستوران (Restaurant) نوعی بنگاه (مؤسسه)یا(واحد صنفی) است که در آن خوراک و نوشیدنی ارائه و در همان‌جا صرف می‌شود. مطلوبیت خوراک ارائه‌شده، چیدمان مناسب، تمیزی، قیمت، کیفیت غذا و خدمات و… می‌تواند در کیفیت رستوران و شهرت آن نقش مهم داشته باشد. گاهی ممکن است غذاخوری‌ها، بخشی از یک واحد بازرگانی و جهانگردی بزرگ‌تر باشند، مانند فروشگاه‌ها و مهمانخانه‌ها. یک رستوران باید بهترین مدیریت ، دکوراسیون، کیفیت، کمیت ، تبلیغات ، منو، سرویس دهی را داشته باشد تا بشود رستوران خوب نه اینکه اسم رستوران را یدک بکشند.

غذا خوردن نه تنها یکی از نیازهای روزمره ما را تشکیل می دهد بلکه یکی از تفریحاتی است می توانیم با آن دوستان و خانواده را گرد جمع کنیم.  بسیاری از ما مدام به دنبال پیدا کردن رستوران های جدید و یا مکان هایی که انواع جدیدی از خوراک را به مشتریان خود ارائه می دهند هستند و شاید همین هم باعث می شود که این گونه کسب و کارها بیشتر در مرکز توجه علاقمندان به کسب و کار قرار گیرند. در این بسیاری سلایق و نیازهای مختلف ، رستوران های گوناگونی به وجود آمدند که به بررسی آنها می پردازیم. برای بررسی انواع رستوران ها ، مقیاس های مختلفی مطرح است و از منظرهای مختلف می توان به موضوع نگریست.

سفره‌خانه : یا سفره خونه گونه‌ای از رستوران با محیط و معماری سنتی ایرانی است که در آن خوراک های سنتی ایرانی پخت و ارائه می‌شود طباخی : طباخی (کله پزی : در اصطلاح عامیانه) گونه‌ای از غذاخوری سنتی ایرانی است که در آن غذاهای سنگین و پرحجم مانند : کله پاچه ، خوراک مغز ، خوراک زبان و … ارائه می شود. دیزی‌سرا : مکانی است که به صورت خاص و حرفه‌ای به عرضه و توزیع نوعی خوراک سنتی ایرانی به نام دیزی(آبگوشت) می‌پردازد.. و معمولاً در ظروفی سفالی و لعابدار طبخ آماده و سرو می‌شود که به دیزی سنگی معروف است آبگوشت(شوربا یا دیزی یا پیتی) یکی از غذاهای سنتی ایران است. در طبخ آبگوشت از گوشت و دنبه گوسفند، گوجه فرنگی (و یا رب گوجه فرنگی) و برخی حبوبات از قبیل نخود و لوبیا استفاده می‌شود. خوراکی رقیق که از پختن گوشت و پیاز و سیب زمینی و حبوبات درست می‌شود که در دو مرحله می‌خورند اول آب آن را با تکه‌های نان مخلوط نموده، می‌خورند (تلیت). بقیه مواد را می‌توان با گوشت‌کوب کاملاً کوبیده یا نکوبیده با نان، پیاز و چاشنی مانند ترشی و سبزی خوردن میل می‌کنند(گوشت کوبیده). در صورت پخته شدن در ظروف سنگی آن را دیزی سنگی می‌نامند. برخی افراد از طریق ترید کردن، نان‌های خشک را به مصرف مفید می‌رسانند. همچنین دیزی یکی از غذاهای محلی همدان به‌شمار می‌آید. چایخانه : از مکان‌هایی است که عموماً به عرضه‌ای چای و دمنوش‌های ایرانی و گاه شرقی در غالبی خاص یا سنتی مانند استکان کمر باریک و رسوم خاص ارائه می‌دهد امروزه با گسترش کافه و کافی شاپ‌ها این مکان‌ها از رونق افتاده است. چلوکبابی چلوکبابی محل طبخ و صرف انواع چلوکباب و خورش‌های ایرانی یا جگر و دل و قلوه گوسفندی است که کباب یکی از محبوب‌ترین غذاهای ایرانی نیز در بین توریست‌های خارجی به حساب می‌آید.